رای الیوم: حوادث رقه به معنای نابودی هویت عربی سوریه است

پایگاه اینترنتی این روزنامه در شماره امروز خود در مقاله ای به قلم «عبدالباری عطوان» نویسنده و تحلیلگر مشهور عرب نوشت:اوضاع سوریه در همه جنبه ها به سوی بدتر شدن می رود و سوریه بزرگ به طعمه ای تبدیل شده است که هر کس می خواهد تکه ای از گوشت آن را برای خود ببرد. این یکی تهدید می کند و آن یکی عربده کشی می کند و خواستار تغییر رئیس جمهور سوریه است و یکی دیگر به دنبال ایجاد دولت خودگردان یا کشوری در این سرزمین است و سومی نیز برای ایجاد منطقه حائل فشار می آورد و چهارمی نیز قانون اساسی برای این کشور تدوین می کند که هویت عربی و اسلامی اش را لغو و آنرا به کانتون های نژ‌ادی و طایفه ای تقسیم می کند. مصیبت بزرگ این است که همه دست اندرکاران این طرح ها سوری، عرب و مسلمان هستند علاوه بر صف طولانی که دو قدرت بزرگ و قدرت های منطقه ای نظیر عربستان، ترکیه، فرانسه ،انگلیس و آلمان را شامل می شود و بعید نمی دانم که به این کشورها کشورهایی مانند سریلانکا، فیجی و میکرونزی ملحق شوند و سوریه و ملتش کسانی هستند که قربانی این دخالتها و پیامدهای آن هستند.

منطقه «الرقه» شاهد حمله سختی است که نیروهای دموکراتیک سوریه که اغلب کرد هستند با حمایت نیروهای ویژه آمریکایی و پوشش هوایی در آسمان برای کنترل این شهر «عربی» تلاش می کنند. خبرگزاری فرانسه تصاویری از نظامیان آمریکایی را منتشر کرد که لباس رسمی نیروهای کرد را به تن کرده اند در حالیکه برخی دیگر از نظامیان آمریکایی لباس نظامی خودشان را پوشیده اند.

عنوان اصلی این جنگ مبارزه با تروریسم، نابود کردن گروه داعش و بیرون راندن نیروهای آن از شهر است. اما هدف بزرگتر و مهمتر، از بین بردن کشوری به نام سوریه است همانگونه که لیبی، یمن و عراق از بین رفته و تقسیم شدند. با این عنوان که آنها از مشروعیت آمریکایی و غربی برخوردار هستند. سکوتی که نشان از تبانی دارد بر همه قدرتهای منطقه حکفرما شده است به استثنای ترکیه و هم پیمانانش در میان مخالفان سوری که از درد نتایج کارهای خود در حال فریاد زدن هستند و این دخالت آمریکایی ها را محکوم می کنند.

این تحلیلگر عرب می افزاید: رسانه های کشورهای «سنی» حوزه خلیج فارس در کنار رسانه های سنتی دیگر نظیر شبکه های ماهواره ای حمله رسانه ای سختی در شبکه های ارتباط اجتماعی انجام می دهند و برای ساکنان طایفه سنی محاصره شده در شهر فلوجه به بهانه محاصره آنها توسط ارتش عراق که از حمایت نیروهای بسیج مردمی و پوشش هوایی آمریکا برخوردار است، گریه و زاری می کنند. اما عجیب این است که  درباره حمله کنونی به شهر الرقه به وسیله ائتلاف کردی سنی دیگر که مورد حمایت آمریکا است، سکوت کرده اند، به رغم آنکه اکثریت قاطع ساکنان این شهر از طایفه سنی هستند و این شهر نیز مانند فلوجه در اشغال داعش است.

این دیگر چه نفاقی و چه تناقضی است و این اشک های تمساح برای چه ریخته می شود؟آیا شهروندان«سنی» از نوع درجه یک وجود دارند که باید جان آنها حفظ شود و شهروندان سنی دیگری از نوع درجه دوم یا سوم هستند که ریختن خون آنها توسط کردها و سنی ها مباح است؟ از طرف دیگر،چه کسی این معیارها را تعیین می کند؟ آیا آمریکاست که پوشش هوایی و حمایت و کمک به دو طرف مهاجم را فراهم می کند و قربانی را برای سر بریدن و سلاخی آماده می کند؟

برای پرداختن به این تناقضات طایفه ای ننگین در این گوشه متاسفیم اما مجبوریم این کار را بکنیم زیرا ما با طایفه گرایی و طایفه گرایان دشمن هستیم و طایفه گرایی را بزرگترین خطر برای ملت و منطقه می دانیم زیرا این واقعیت تاسف باری است که منطقه ما بویژه سوریه و عراق در آن به سر می برد.

کسی که دلش برای جان اهالی فلوجه می سوزد باید دلش برای اهالی الرقه نیز بسوزد همچنین دلش باید برای هر شهروند سوری یا عراقی از هر مذهب، نژاد یا دینی که باشد، بسوزد. همه اینها انسان هستند و عرب و مسلمان که باید از ریخته شدن خون آنها جلوگیری کرد و با آنها و سلامت شان به یک اندازه و به طور مساوی تعامل شود هر کسی خلاف این را باور دارد پا پیش بگذارد و اطلاعات ما را تصحیح کند. با توجه به این لشکرکشی گسترده از جنگجویان و تجهیزات نظامی مدرن و پوشش هوایی آمریکا بعید نمی دانیم که «الرقه» ،«فلوجه» و« موصل» پس از جنگ های سخت و حمام های خون و ویرانی کامل آزاد شوند اما پرسشی که در اینجا به دنبال پاسخ آن هستیم این است که چه کسی خلا به وجود آمده پس از پاکسازی داعش را پر می کند؟ حاکمیت این شهرها به چه کسی می رسد؟ اگر برخی می گویند که فلوجه مانند الرمادی و موصل و تکریت بار دیگر تحت حاکمیت قانونی در بغداد قرار می گیرند، حاکمیت الرقه به چه کسی می رسد؟ به دولت سوریه یا سیستم اتحاد کُرد شمال سوریه؟ یا نه به معارضان مسلح سوری که عربستان سعودی پافشاری می کند تنها نماینده قانونی ملت سوریه هستند یا به ترکیه که حامی طایفه سنی به شمار می رود؟

پارادوکس دیگری که در اوج شگفتی قرار دارد این است که بیشتر گروههای مسلح سوری چه به شکل علنی و چه به شکل پنهانی در جنگ داعش با نیروهای دموکراتیک کُرد سوریه که برای بازپس گیری شهر الرقه جنگ را آغاز کرده است، در  سنگر داعش قرار گرفته اند.این گروهها چه بسا در جنگ داعش با دولت سوریه نیز در اردوگاه این گروه قرار می گیرند. دلیل این کار نیز این است که بیشتر این گروهها در اردوگاه همپیمان ترک هستند و رویکردها و گرایش های آن را دنبال می کنند و از ترکیه دستور می گیرند و با برجسته شدن نقش کردها و حمایت آمریکایی ها از کردها مخالف هستند.

هنگامی که در اینجا بارها به رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه هشدار دادیم که ترکیه به دلیل دخالتش در سوریه بهای سنگینی می پردازد و با همان طرح های تجزیه ، تقسیم و فرسایش انسانی و مادی که سوریه با آن مواجه است؛ مواجه خواهد شد. مساله فقط زمان است، برخی در کاخ ریاست جمهوری ترکیه و پیرامونش علیه ما به پا خواستند و ناسزایی نمانده که به ما ندادند و ما را در فهرست سیاه خود قرار دادند و همچنان در این فهرست هستیم. ترکیه تحت رهبری اردوغان خودش را علاوه بر بحرانهای دیگری که اینجا امکان بیانش نیست در بحران و بن بستی می بیند که خروج از آن بسیار دشوار است. هم پیمان آمریکایی که نقش بزرگی در گرفتاری ترکیه در پرونده سوریه بازی کرد و از پشت به آنکارا خنجر زد دقیقا همانطور که از پشت به عربستان سعودی خنجر زد اکنون از کردها و شبه نظامیان کرد حمایت می کند و زمینه مناسب را برای ایجاد کشوری برای آنها در اراضی سوریه مهیا می کند نظیر کشور اعلام نشده کردستان عراق.

اردوغان در رویارویی با این طرح چه کار خواهد کرد؟آیا به ناسزا گفتن به آمریکا و متهم کردنش به خیانت و حمایت از تروریسم کردی بسنده می کند؟یا برای یاری رساندن به همپیمانان معارض سوریه ای مسلحش که با به حاشیه راندن تدریجی به نفع همپیمان کرد مورد اعتماد دو قدرت بزرگ یعنی آمریکا و روسیه مواجه است، دخالت نظامی می کند؟

حزب اتحادیه دموکراتیک کُرد سوریه با حضور«برنارد هنری لیوی» صهیونیست بدنام، دفتر نمایندگی در مرکز پاریس افتتاح کرد و این دفتر در آینده نزدیک به سفارت و با پرچم و سفیر تبدیل می شود چه بسا در کنار آن دفتر یا سفارت دیگری برای حزب پ.ک.ک ایجاد می شود،آن وقت اردوغان چه کار خواهد کرد؟

آقای «غریب حسو» نماینده یا «سفیر» حزب اتحادیه دموکراتیک کردستان عراق روز گذشته تاکید کرد که الرقه پس از آزادی اش به نظام فدرالیسم کُرد که سه منطقه خودمختار را شامل می شود ملحق می شود این یعنی ساقط کردن هویت عربی آن، حالا اردوغان و هم پیمانانش در کشورهای حاشیه خلیج فارس چه حرفی برای گفتن دارند؟

ما به دنبال آن نیستیم که نظام حاکم بر سوریه را در زمینه حوادث این کشور تبرئه کنیم این نظام مسئول بخشی از این حوادث است ولی ما در اینجا درباره کسانی سخن می گوییم که در بحران سوریه دخالت نظامی، سیاسی و مالی کردند و میلیاردها دلار و هزاران تن سلاح در این کشور تزریق کردند و به ملت سوریه وعده سوریه جدید و الگو دادند که در رفاه و ثبات به سر می برد و بر آن آزادی ها حاکم می شود به گونه ای که همه همسایه های عرب به آن حسادت می کنند.

دفتر ریاست جمهوری سوریه در صفحه خود در شبکه فیسبوک و نه در بیانیه ای رسمی به شدت این را تکذیب کرد که به دولت سوریه پیش نویس قانون اساسی جدیدی برای سوریه ارائه شده است و تاکید کرد که هیچ گونه قانون اساسی جدید از خارج به سوریه وارد نمی شود بلکه قانون اساسی فقط سوریه ای خواهد بود. مسکو نیز تاکید کرد این پیش نویس مطرح شده را مرکز کارتر صادر کرد و گروه های معارض سوری آنرا به کمک کارشناسان آمریکایی تهیه و تنظیم کردند اما در هر صورت هر طرفی که این قانون اساسی را تدوین کرده باشد با تفاهم روسیه و آمریکا صورت گرفته است و بعدا سر میز مذاکرات قرار خواهد گرفت.

آنچه در الرقه و دیگر مکانهای سوریه در حال حاضر رخ می دهد اجرای این پیش نویس است که براساس ساقط کردن هویت عربی سوریه و اجرای نظام فدرالیسم و تقسیمات طایفه ای و نژادی قرار دارد و طبق معمول قربانیان آن در درجه نخست عربها و در درجه دوم ترکها هستند دقیقا همانطور که در توافقنامه اول سایکس پیکو رخ داد.

جان کری وزیر خارجه آمریکا گفت سوریه دیگر مثل گذشته یکپارچه و متحد نخواهد شد، حالا چگونه این طرحش را ناکام بگذاریم و وحدت و همزیستی مردم این کشور را حفظ کرده و ارتش خود را در چارچوب حاکمیت تکثرگرای واقعی دموکراتیک تقویت کنیم؟ ماموریت دشوار است اما گام نخست آن جلوگیری از این طرح جدید و ناکام کردن آن است.