پروازِ غریبانه پرستوی علی(ع)
سیزدهم جمادی الاول آغاز ایام حُزنِ شیعه و پرواز پرستوی بال و پر شکسته مولا و عصاره ی عصمت است.
به گزارش
خبرگزاری صداوسیما، مرکز اصفهان؛ امشب طوبای نجابت و مهربانی از شهر مدینه نزد پیامبر اعظم و امّ المومنین پرواز می کند و سوره کوثر غریبانه و بی صدا پرپر می شود.
امشب، بدرِ تمام و نوراللّهی زمین و زمینیان را مخفیانه ترک می کند که نورانیت سیمایش نه تنها خانههای مدینه که تمام شرق و غرب زمین را روشن می کرد.
"تُفّاحه الفردوسی" که نورالعین و اهل بهشت به استقبالش می روند و امیرمومنان و فرزندانش در غمِ فراقش با آه در دل بی صدا و پنهانی اشکِ غم می ریزند.
امشب دلهای پردرد ما هم راهی مدینه و قبر بی نام و نشان مادرِ آب و آیینه می شود و این گونه زمزمه وار به ایشان درود می فرستند:
سلام بر تو ای دختر محبوب خدا، ای دختر بهترین خلق خدا، ای بانوی بانوان جهان از گذشتگان و آیندگان.
درودِ پروردگار بر تو! ای همسر ولی خدا و ای کوثر نبی! ای بتول پاک، ای صدّیقه، ای معصومه! ای پرهیزکار! ای رشیده و ای مظلومه!
مادر آیینه ها! تو انسیه حورایی با رایحه یاس بهشتی و شفیعه محشری که گناهکارانِ امت پدرت را شفاعت می کنی!
ای مادر مهربانِ پدر، میوه قلبِ پیامبر(ص) و دختر سدره المنتهی! دشمن پهلویت را شکست و بر همسر مظلومت ستم کرد اما تو جانانه ایستادی برای دفاع دفاع از علیّ مظلوم و آه! که هنوز پس از این همه سال ناله پر سوز تو از بیت الاحزان به بلندای عرش می رسد و طنین ولایت خواهی تو و دفاعِ با صلابت تو از ولیِ زمانت، از مسجد و محراب پیامبر(ص) به گوش زمین و زمان می رسد!
آه ! مادر هنوز از کوچه های مدینه صدای استغاثه و فریاد تو می آید و شیعیان در رثایت اشک ماتم می ریزند و داغدار غم تواند ؛ فاطمه جان این آوارگان عشقت را دریاب ... یا فاطمه الزهرا اشفی لنا فی الجنّه.. ..
نگارنده:مرضیه قاسمی