پخش زنده
امروز: -
با شیوع بیماری کرونا ،حدود 1500 گرفتار در بند شده در زندانهای استان اصفهان به زندانی باز رفتند و در واحدهای خدماتی و صنعتی مشغول به کار شدند.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما،مرکز اصفهان؛ انتهای خیابان کشاورزی اصفهان ،ساختمانی در میان میله ها ، سنگها و سیم خاردارها ، محصور شده است . ساختمانی سر به فلک کشیده ،که گرچه نگاهش به آسمان است اما بندگانی از خدا را در بند کشیده است.
اینجا همان جایی است که می گویند 7 درصد زندانی های کشور را در دل خود جایی داده است. آمارهای غیر رسمی حرف از جمعیت 10 هزار نفری می زنند اما منابع رسمی تا کنون از تعداد واقعی حرفی نزده اند اما آمار داده اند که 88 درصد از زندانیان استان اصفهان بومی،41 درصد مجرد و 98درصد مرد هستند و بیشترین جرمها را مواد مخدر با 38 درصد، دزدی 26درصد و جرایم مالی 12 درصد به خود اختصاص میدهد.
ورود به زندان
با هماهنگی قبلی و در دست داشتن کارت خبرنگاری به زندان مرکزی اصفهان می رویم .موبایل و وسایل شخصی را هنگام ورود به زندان از ما گرفتند و بقیه وسایل را نیز بازرسی کردند . اینجا دیگر باورمان می شود به زندان آمده ایم .اول ما را بخش زندانیان مالی بردند .
خانه هزار و 130 زندانی جرایم غیر عمد اینجاست. دلخراش ترین بخش زندان ،که به گفته سید رسول ،یکی از زندانی های این بخش ، «مردمان این بخش از زندان قربانی حوادث یا کلاهبرداری های هستند. »
به بند نسوان یا همان بانوان میرویم .بانو جوانی را می بینم که می گوید :«35 سالش بوده که به زندان آمده حالا 42 ساله است.» همه حرفهایش با اشک می گوید .با غم می گوید .او حرف می زند و اشک ما نیز اشکش را همراهی می کند .از دختر 5 ساله اش می گوید که حالا نمیداند کجاست و چه شکلی شده است ؟».
این خانم مهندس یک شرکت ساختمانی را به همراه همسرش تاسیس می کند. اگرچه در کار خود خبره بوده اما آشنا نبودن به قوانین مالی و چک او را زندانی می کند . این بانو می گوید:«مدت محکومیت زندانی ام تمام شده، اما چون بدهکارم ،باید تا وقتی بدهی ام را تسویه کنم در زندان بمانم. ».
کرونا در زندان
شکل زندان و شرایط خاص فعلی نشان از آن دارد که این روزها زندان باید یکی از کانون های شیوغ بیماری کرونا باشد و همین موضوع نگرانی ما را به شکل سوال از مسوولان زندان، خودش را نشان داد.
آن روز که من برای تهیه این گزارش به زندان رفته بودم هنوز آقای گرجی زاده مدیر کل زندان های استان اصفهان بود از او در مورد شرایط کرونایی پرسیدم گفت : «اینجا در زندان مرکز ی 8 هزار زندانی داریم. خودش یک شهر است؛ مگر می شود در شهری با این جمعیت کرونا نیاید ؟! قطعا کرونا آمده ! اما تلفات نداشته ایم ».
مسوولان زندان برای پیشگیری از کرونا چند اقدام را انجام داده اند :اول تاسیس یک بیمارستان 50 تخت خوابی و انجام آزمایش های تخصصی برای شناخت و درمان بیماران کرونایی بوده و بعد هم جدا سازی و قرنطینه بیمارن است که با این بیماری دست و پنجه نرم می کنند.
کرونا و مرخصی رفتن زندانیان
کار دیگر که با دستور رئیس قوه قضایه صورت گرفت به مرخصی رفتن زندانیان بود. تا هم زندان ها خلوت شود و هم چنانچه زندانیان مبتلا شدند بهتر بتوانند خدمات درمانی دریافت کنند.
که به گفته محمد رضا حبیبی رئیس کل دادگستری استان اصفهان با شیوع بیماری کرونا هفت هزار زندانی در استان اصفهان به مرخصی رفتند .
او می گوید :«بعد از اتمام مرخصی عده ای عفو گرفتند و عده ای در بیرون زندان بطور پاره وقت مشغول کار شدندو برخی هم به زندان برگشتند.»
اسدالله گرجی زاده مدیر کل قبلی زندانهای استان اصفهان معتقد است:« شرایط خوبی تا پیش از شیوع این بیماری در زندان های استان فراهم شده ،که زندانیان بتوانند بعد از کرونا در محیط های گوناگون مشغول به کار شوند . »
منظور آقای گرجی زاده برپایی دوره های آموزشی گوناگون است که عمده آنها را سازمان فنی حرفه ای و جهاد کشاورزی برگزار کرده اند . دوره های که هنوز هم در زندان طرفداران خودش را دارد . می گویند بیش 9 هزار و 500 نفر در زندان های استان در این دوره شرکت کرده اند.
به یکی از کلاسهای آموزشی که سازمان فنی حرفه ای در زندان آنها را برپا کرده است می روم.
شهاب جوانی 24 ساله است که به جرم فروش مواد مخدر در زندان است او 9 سال زندان بوده و حالا در این کلاسها شرکت کرده است تا بتواند فنون نجاری را خوب بیاموزد .خودش می گوید:« چیزی به پایان محکومیت اش نمانده و میخواهد بعد از دوران حبس برای خودش در شهرش کسب و کاری راه بیاندازد و نان حلال بدست آورد.»
احسان هم در کارگاه خیاطی است و به گفته مربی اش در کارش پیشرفت خوبی داشته است. او اصفهانی نیست و از یکی از استانهای همجوار در حین دزدی در اصفهان بازداشت می شود . او می گوید:« تا کنون چند دوره از این کلاسها را شرکت کرده است و می تواند بعد از پایان محکومیت یک کارگاه خیاطی راه بیاندازد و می خواهد زمینه اشتغال چند زندانی را هم فراهم کند .»
حمید را که به دلیل درگیری با دوستش و ضرب شتم به زندان آمده ، در کارگاه فیروزه کوبی می بینم .او می گوید تا قبل زندان بیکار بوده اما حالا تصمیم دارد بعد از بازگشت این هنر را ادامه دهد.
مدیر کل سابق زندان های استان می گوید:« تا کنون 9 هزار و 500 زندانی در زندان های استان دوره های آموزشی را طی کرده اند .
زندان یک دانشگاه
به گفته حمیدرضا حبیبی رئیس کل دادگستری استان اصفهان ،«زندان باید برای زندانی یک دانشگاه باشد .» او می گوید:« زندانی ها در زندان های استان اصفهان در سه بخش فرهنگی مثل آموزشهای قرانی و نهج البلاغه ، حرفه آموزی مثل آموزش خیاطی و صنایع دستی فعالیت دارند.
مسوولان زندان معتقد هستند زندان های استان رتبه نخست در اشتغال و قرآنی آموزی را بین زندان های کشور دارد و هم اکنون 2400 زندانی در استان حافظ قرآن هستند.
کلاسهای آموزشی قران را دیدم سعید یک محکوم است که در طول سه سال کل قران را حفظ کرده است او حالا دارد نهج البلاغه و صحیفه سجادیه را حفظ می کند .می گوید:« از زمان شروع به حفظ قران ،خدا کمک کرده و مشکلات یکی پس از دیگری حل شده. »
همه این شرایط دست در دست هم داده تا زندانیان شرایط زندانی باز بودن را فراهم کنند یعنی حسن اخلاق ،انجام فعالیت فرهنگی و داشتن دانش و تجربه شرایط را برای کار در بیرون زندان فراهم کرد.
البته عده ای هم در کارگاه های که جنب زندان است فعالیت می کنند اینها زندانی هستند که به قاضی ثابت نشده است می توانند به زندان باز بروند. گرجی زاده آمار آنها را هزار و پانصد زندانی برمی شمرد و می گوید : «اینها زندانی نیمه باز هستند که درکارگاههای حاشیه زندان کار می کنند.»
به یکی از این کارگاهها در مبارکه می روم . بهروز به دلیل سرقت مسلحانه از بانک در زندان است او در این کارگاهها کار می کند و لباسهای خاص صنایع را تولید می کند . او می گوید:« خیاطی را در زندان یاد گرفتم و اینجا کار می کنم و در آمدم را برای مادرم می فرستم. »
بقیه حرفهایش با بغض است صورت اش را بر می گرداند شاید می خواهد بگوید چرا زودتر به فکر کسب حلال نیفتادم .؟»
آقای حببیبی رئیس کل دادگستری استان اصفهان می گوید:« زندانی که شرایط کار در بیرون زندان را دارند یعنی زندانی های کم خطر برای کار به بیرون زندان می آیند و سارقان و قاتلان زندانی های پر خطر نمی توانند به زندانی باز بروند اینها در زندان مشغول به کار میشوند.»
کار در بیرون از زندان
عبدالله را در حاشیه بزرگراه دیدم او داشت درخت می کاشت .از خودش گفت ؛ «که یازده سال است زندانی شده است. بدون اینکه کار خلافی کرده باشد. » او قربانی یک حادثه است. داستانش تلخ است ، وقتی از روستا به شهر برمی گشته ، سرعت بلای خودرو سبب می شود کودکی که بی محابا به وسط خیابان می آید کشته شود .
او می گوید:« دیه ندارد که به خانواده ی این نوجوان پرداخت کند» به همین دلیل از صبح تا ظهر اینجا کار می کند و بعد از ظهر سر مزرعه کار می کند شاید فرجی شود و بتواند پول دیه را جور کند.
سهراب کارش نقاشی است او قربانی یک کلاهبرداری شده است او بدهکار ده میلیون تومانی است خودش می گوید:« اینجا کار می کنم و بعد از ظهر ها هم کنار خانواده هستم . »
به واحدهای سنگبری در شمال شهر می رویم . محمود آباد یک شهرک صنعتی سنگ است که گفته میشود 700 زندانی در این کارگاهها کار می کنند.
داستان این کارگاهها هم جالب است . در حقیقت توافقی است بین بنیاد تعاون زندان و انجمن سنگ بری های استان ،که بر اساس آن زندانیان در این محیط فعال می شوند.
سامان با دستگاه روی سنگها نقش می زند او می گوید:« راننده بوده و بار جابجا میکرده است ، وقتی ماشین را ارتقاء می دهد برایش اقساط سنگین میشود به پیشنهاد یکی از دوستانش مقدار 40 کیلو مواد مخدر جابجا می کند و در ورودی شهر اصفهان دستگیر می شود .»
برای خرج خانواده و بدهی های ماشین ،مجبور شده خودرو را بفروشد و حالا هم تقریبا به کار دستگاه مسلط شده است. سامان می گوید:« چند ماه بیشتر از محکومیت ام نمانده است ،با کارفرما قرار گذاشته ام بقیه پول ماشین را بدهم یک دستگاه بخرم و برای او کار کنم.»
شهاب و باقر را هم در یک کارگاه دیگر دیدم ،که سنگهای تزئنی تولید می کردند آنها از کار راضی بودند اگرچه کار سختی داشتند.
شهاب می گوید :«وقتی کار می کنم دیگر به مشکلاتم فکر نمی کنم .»
بنیادی با کمک های بنیادی
اشتغال زندانیان در واحدهای صنعتی کاری است که بنیاد تعاون زندانیان استان آن را پیگیری میکند.
بنیاد تعاون زندانیان به منظور کمک به معاش مددجویان و خانواده آنها و همچنین تحصیل درآمد برای پرداخت دیه محکومان مالی از طریق ایجاد کارگاههای تولید، موسسات صنعتی، مجتمعهای کشاورزی، دامپروری و شرکتهای بازرگانی و خدماتی و در راستای حرفه آموزی و اشتغال مددجویان تأسیس شد.
مرتضی محمدی مدیر بنیاد تعاون و حرفه آموزی زندانیان اصفهان می گوید : « شمار متقاضیان حضور در این کارگاههای تولیدی برای مشارکت در امر تولید، بسیار بیشتر از ظرفیت کنونی است تا جایی که افزون بر سه هزار متقاضی وجود دارد، اما نیمی از آنها اکنون مشغولند.»
و به نظر می آید نا تغییر نگرش به زندان و زندانی میشود زندانها را کارگاههای تولیدی و دانشگاهای کار آفرین ساخت.
نویسنده :لیلا اعظمی کتایونچه
عکس :محمد نادری