دستگیری متخلفان شکار غیرمجاز در نکا

پارک ملی پابند با وسعت ۲۶ هزار و ۵۹۷ هکتار در ناحیه شمالی از روستای چناربن تا روستای نمکه، سمت شرق از روستای نمکه تا ارتفاعات کوه بادله، جنوب از ارتفاعات کوه بادله تا نکاء و زارم رود، غرب از نکا و زارم رود تا رودخانه زارم رود، کشیده و به دلیل قرار گرفتن روستای بزرگ پابند، باوند در مرکز پارک، نامگذاری شده است.

این پارک در جنوب شهرستان‌های نکا و بهشهر و شمال غربی شهرستان دامغان قرار داشته و به صورت جنگل‌های طبیعی بِکر و رویشگاه گونه‌های منحصر به فرد گیاهی علفی، بوته‌ای، درختچه‌ای و زیستگاه گونه‌های شاخص جانوری مانند مرال، شوکا و پلنگ با هدف نگهداری از جنگل‌های شمال و حفظ گون‌های گیاهی و جانوری در سال ۱۳۸۳ به عنوان پارک ملی انتخاب شد.

منطقه حفاظت شده هِزارجَریب در کنار پارک ملی پابند قرار داشته و گونه‌های اصلی جانوری منطقه شامل پلنگ، خرس قهوه ای، گراز، شغال، روباه معمولی، تشی، سمور جنگلی، دارکوب، عقاب جنگلی، کبک و انواع سنگ چشم است.

از ویژگی‌های این پارک می‌توان به وجود جنگل‌های کم نظیر هیرکانی و گونه‌های با ارزش شُوکا و مِرال اشاره کرد.

پارک ملی پابند دارای اقلیم نیمه مرطوب معتدل، منطقه‌ای کوهستانی با قله‌های مرتفع درّه‌ای پُرآب بوده و رودخانه ظالم رود آن را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌کند.